In questa sezione si possono trovare i brani del corso di Greco Biblico 2008, con alcuni esercizi, personalizzati e non... buon divertimento!
Qui si può scaricare anche il programma di esame.
| Allegato | Dimensione |
|---|---|
| programma_greco0809.pdf | 145.82 KB |
Il tempo di Natale è lungo e fa correre il rischio di dimenticare il greco (l’esperienza insegna!). Ecco un sussidio liturgico per restare a galla... ogni giorno una frase commentata della Scrittura, e una frasina da tradurre… buon divertimento!
L’esercizio sarà completo il giorno della vigilia di Natale…
PS: le frasi 1 sono per Gianni, le 2 per Enrico, le 3 per Alessio…
La frase del giorno: χαῖρε κεχαριτωμένη ὁ κύριος μετὰ σοῦ
χαῖρε: imperativo del verbo χαίρω, gioisco. = rallegrati
κεχαριτωμένη: participio perfetto del verbo χαριτόω, faccio grazia. Si potrebbe rendere “oggetto del favore (grazia) di Dio”. Il senso del verbo è un senso forte, quasi si potrebbe tradurre “trasformata dalla grazia di Dio”, come indica il participio perfetto. Si può interpretare come un nome nuovo dato dall’angelo a Maria, su iniziativa di Dio stesso. Mentre Giuseppe è “della casa di Davide” (porta cioè un cognome prestigioso da un punto di vista umano), Maria porta uno nome di grazia, è qualificata unicamente da Dio.
ὁ κύριος: il Signore. Da notare che nella versione greca traduce regolarmente il nome divino YHWH.
μετὰ σοῦ : frase nominale. Manca il verbo essere. E' una proclamazione, un lieto annuncio: “Il Signore [è] con te!
1) ὁ ἄγγελος Γαβριὴλ ἦλθεν (=andò) εἰς πόλιν (= città, accusativo) τῆς Γαλιλαίας ᾗ ὄνομα (=il cui nome era) Ναζαρὲθ.
2) ὁ ἄγγελος ἦλθεν πρὸς παρθένον ἐμνηστευμένην (=fidanzata) ἀνδρὶ (=a un uomo) ᾧ ὄνομα (=il cui nome era) Ἰωσὴφ ἐξ οἴκου Δαυίδ καὶ τὸ ὄνομα (=il nome) τῆς παρθένου μαριάμ.
3) ἰησοῦς υἱὸς ὑψίστου ἐστί καὶ δίδωται (=dà) αὐτῷ κύριος ὁ θεὸς τὸν θρόνον Δαυὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ
La frase del giorno: ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ
ὅτι : poiché.
ἐπέβλεψεν : aoristo di ἐπιβλέπω, guardo sopra. Indica azione puntuale, momentanea, in un preciso momento storico
ἐπὶ : sopra, su. preposizione che può avere sia dativo sia genitivo, sia accusativo. Genericamente: sopra, su.
τὴν ταπείνωσιν : da ταπείνωσις, gen. ταπεινώσεως (III decl.), derivato dall’aggettivo ταπεινός, ή, όν, povero, umile.
τῆς δούλης αὐτοῦ : da δούλη, ης, ἡ schiava, (cfr. δοῦλος,ου,ὁ schiavo e l’aggettivo δοῦλος, δούλη, δοῦλον, che è al servizio di). Di per sé indica la condizione di schiavitù; nella traduzione italiana si preferisce addolcire in “serva”.
1) μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν κύριον
2) ἐποίησέν (=fece) μοι μεγάλα (da μέγας, μεγάλη, μέγα, grande: acc. neutro plurale “grandi cose”) ὁ δυνατός καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα (=il nome) αὐτοῦ
3) ὁ θεός διασκορπίζει τοὺς ὑπερηφάνους διανοίᾳ (NB: dativo di limitazione. In italiano, con la preposizione “in”. Cf καθαροὶ τῇ καρδίᾳ = puri nel cuore, puri di cuore) καρδίας αὐτῶν.
Frase del giorno: καὶ ἤκουσαν οἱ περίοικοι καὶ οἱ συγγενεῖς αὐτῆς ὅτι ἐμεγάλυνεν κύριος τὸ ἔλεος αὐτοῦ μετ' αὐτῆς
1) καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ ἦλθον περιτεμεῖν τὸ παιδίον
2) ζαχαρίας ἔγραψεν (=scrisse) Ἰωάννης ἐστὶν ὄνομα αὐτοῦ
3) ἡ γλῶσσα ζαχαρίου λέγει τὴν εὐλογίαν τοῦ θεοῦ
Frase del giorno: καὶ Ζαχαρίας ὁ πατὴρ αὐτοῦ ἐπλήσθη πνεύματος ἁγίου καὶ ἐπροφήτευσεν
1) εὐλογητὸς κύριος ὁ θεὸς τοῦ Ἰσραήλ
2) ἔχομεν παρὰ τῷ θεῷ σωτηρίαν ἐξ ἐχθρῶν ἡμῶν
3) λατρεύω τῷ θεῷ ἐν ὁσιότητι (=santità) καὶ δικαιοσύνῃ ἐνώπιον (=davanti; avv. usato come prep. con genitivo) αὐτοῦ πάσαις (=tutte; dativo plurale) ταῖς ἡμέραις ἡμῶν
Vacanza!
δόξα ἐν ὑψίστοις θεῷ
La frase del giorno: κύριε μὴ στήσῃς αὐτοῖς ταύτην τὴν ἁμαρτίαν καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐκοιμήθη (Atti 7,60).
κύριε: Signore. Titolo divino nei LXX (traduce il tetragramma sacro) diviene uno dei titoli del Risorto
μὴ στήσῃς : letteralmente, “non collocare”, da ἵστημι sto, congiuntivo aoristo con valore esortativo (la cui negazione è μή )
αὐτοῖς ταύτην τὴν ἁμαρτίαν : per loro questo peccato: vale a dire “non imputare loro questo peccato”. Stefano prega per i suoi uccisori, come Gesù, e come Gesù dice di fare nel discorso della montagna.
καὶ : e
τοῦτο : da οὕτος , pronome dimostrativo neutro: questa cosa, ciò
εἰπὼν : participio aoristo irregolare da λέγω dico, nominativo maschile singolare. “avendo detto questo”.
ἐκοιμήθη : letteralmente “si coricò, si addormentò”.
1) Στέφανος ἀτενίζει εἰς τὸν οὐρανὸν.
2) Στέφανος πλήρης πνεύματος ἁγίου (=pieno di Spirito Santo) εἶδεν (=vide) δόξαν θεοῦ.
3) Στέφανος εἶδεν δόξαν θεοῦ καὶ Ἰησοῦν ἑστῶτα ἐκ δεξιῶν τοῦ θεοῦ.
La frase del giorno: ὃ ἦν ἀπ' ἀρχῆς ὃ ἀκηκόαμεν ὃ ἑωράκαμεν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν ὃ ἐθεασάμεθα καὶ αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν περὶ τοῦ λόγου τῆς ζωῆς
1) ἡ κοινωνία ἡ ἡμετέρα μετὰ τοῦ πατρὸς καὶ μετὰ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐστι.
2) ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν τὴν ζωὴν τὴν αἰώνιον ἥτις ἦν πρὸς τὸν πατέρα
3) ταῦτα γράφομεν ἡμεῖς ἵνα ἡ χαρὰ ἡμῶν ᾖ πεπληρωμένη
La frase del giornoἰδοὺ οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραὴλ καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον
ἰδοὺ = imperativo usato come avverbio: letteralmente, "vedi", si traduce "ecco".
οὗτος = pron. dimostrativo. Costui, egli.
κεῖται : letteralmente "giace"= è qui, è presente
εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν : per la rovina e la risurrezione. La preposizione, usata solitamente per il moto a luogo, indica qui una direzione, una tensione, una finalità (o un esito della sua venuta).
πολλῶν : di molti. Quantità indefinita, ma comunque molto grande.
ἐν τῷ Ἰσραὴλ : di fronte a Gesù Israele dovrà decidersi
καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον : come può Gesù essere insieme per la rovina e la risurrezione? Questa espressione lo chiarisce: egli sarà un "segno", ma sarà "contraddetto", o "discusso", o "contrastato". Di fronte a Gesù sarà necessaria una scelta.
1) ἐπέστρεψαν εἰς τὴν Γαλιλαίαν εἰς πόλιν ἑαυτῶν Ναζαρέθ
2) ἐπλήσθησαν (= si riempirono) αἱ ἡμέραι τοῦ καθαρισμοῦ αὐτῶν κατὰ τὸν νόμον Μωϋσέως
3) ἦν Ἅννα προφῆτις θυγάτηρ Φανουήλ ἐκ φυλῆς Ἀσήρ
La frase del giorno καὶ σοῦ δὲ αὐτῆς τὴν ψυχὴν διελεύσεται ῥομφαία ὅπως ἂν ἀποκαλυφθῶσιν ἐκ πολλῶν καρδιῶν διαλογισμοί
1) Συμεών ἦλθεν ἐν τῷ πνεύματι (=spirito, dativo) εἰς τὸ ἱερόν
2) ἦν ἐν Ἰερουσαλὴμ ᾧ ὄνομα Συμεών καὶ ὁ ἄνθρωπος οὗτος δίκαιος καὶ εὐλαβής
3) εἶδον (= videro) οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου.
La frase del giornoγράφω ὑμῖν νεανίσκοι ὅτι νενικήκατε τὸν πονηρόν
γράφω = scrivo
ὑμῖν = a voi
νεανίσκοι = giovani
ὅτι νενικήκατε= avete vinto. Il verbo è al perfetto. Indica una vittoria piena e risolutiva.
τὸν πονηρόν = il malvagio. Aggettivo sostantivato maschile. Se fosse neutro potrebbe essere inteso in astratto: il male. Qui si allude ad un nemico tangibile, personale o personalizzato. Può essere il demonio, o una delle sue manifestazioni (ad esempio, l'imperatore romano).
1) γράφω ὑμῖν τεκνία ὅτι (= perché) ἀφέωνται (= sono stati rimessi) ὑμῖν αἱ ἁμαρτίαι
2) πᾶν τὸ ἐν τῷ κόσμῳ ἡ ἐπιθυμία τῆς σαρκὸς καὶ ἡ ἐπιθυμία τῶν ὀφθαλμῶν καὶ ἡ ἀλαζονεία τοῦ βίου οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ πατρὸς ἀλλ' ἐκ τοῦ κόσμου ἐστίν
3) μὴ ἀγαπᾶτε τὸν κόσμον μηδὲ τὰ ἐν τῷ κόσμῳ
οὐκ ἔγραψα ὑμῖν ὅτι οὐκ οἴδατε τὴν ἀλήθειαν ἀλλ' ὅτι οἴδατε αὐτήν
οὐκ ἔγραψα = non scrissi
ὑμῖν = a voi
ὅτι = perché
οὐκ οἴδατε = non conoscete
τὴν ἀλήθειαν = la verità
ἀλλ' = da ἀλλα, ma, con elisione (segnata dall'apostrofo)
ὅτι οἴδατε αὐτήν
1) παιδία ἐσχάτη ὥρα ἐστίν
2) νῦν ἀντίχριστοι πολλοὶ γεγόνασιν ὅθεν γινώσκομεν ὅτι ἐσχάτη ὥρα ἐστίν
3) ὑμεῖς χρῖσμα ἔχετε ἀπὸ τοῦ ἁγίου
ὅτε δὲ ἦλθεν τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου ἐξαπέστειλεν ὁ θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ γενόμενον ἐκ γυναικός γενόμενον ὑπὸ νόμον
οὐκέτι εἶ δοῦλος ἀλλὰ υἱός
ἐξαπέστειλεν (=inviò) ὁ θεὸς τὸ πνεῦμα (=lo spirito) τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ εἰς τὰς καρδίας ἡμῶν
εἰ δὲ υἱός εἶ καὶ κληρονόμος εἶ διὰ θεοῦ
οὗτός ἐστιν ὁ ἀντίχριστος ὁ ἀρνούμενος τὸν πατέρα καὶ τὸν υἱόν
οὗτός ἐστιν
ὁ ἀντίχριστος
ὁ ἀρνούμενος
τὸν πατέρα
καὶ τὸν υἱόν
1) πᾶς ὁ ἀρνούμενος τὸν υἱὸν οὐδὲ τὸν πατέρα ἔχει
2) ὁ ὁμολογῶν τὸν υἱὸν καὶ τὸν πατέρα ἔχει
3) καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ ἐπαγγελία, αὐτὸς ἐπηγγείλατο ἡμῖν τὴν ζωὴν τὴν αἰώνιον
La frase del giorno: ὄψεσθε τὸν οὐρανὸν ἀνεῳγότα
ὄψεσθε : II pl. ind. del futuro irregolare (ὄψομαι) del verbo ὁράω, vedo. Vedere è un verbo chiave in Giovanni: indica l’esperienza personale che abilita alla testimonianza.
τὸν οὐρανὸν : accusativo sing da οὐρανός, cielo. Indica il luogo della trascendenza divina inaccessibile.
ἀνεῳγότα : participio perfetto da ἀνοίγω. Il perfetto (riferito a ciò che i discepoli vedranno al futuro) indica che vi sarà un momento in cui il cielo sarà perfettamente aperto (completamento dell’azione), e la trascendenza divina resa pienamente accessibile (persistenza dei suoi effetti).
ἦν δὲ ὁ Φίλιππος ἀπὸ Βηθσαϊδά ἐκ τῆς πόλεως Ἀνδρέου καὶ Πέτρου
45 εὑρίσκει Φίλιππος τὸν Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ ὃν ἔγραψεν Μωϋσῆς ἐν τῷ νόμῳ καὶ οἱ προφῆται εὑρήκαμεν Ἰησοῦν υἱὸν τοῦ Ἰωσὴφ τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ
ἀπεκρίθη αὐτῷ Ναθαναήλ ῥαββί σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ σὺ βασιλεὺς εἶ τοῦ Ἰσραήλ
ἰδόντες δὲ τὸν ἀστέρα ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα
ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσίν με πᾶσαι αἱ γενεαί
L'esercizio è ora completato. A partire da oggi, sabato 29 novembre, si può eseguire. Una frase al giorno, toglie l’esame di torno. Si consiglia di trascrivere le frasi in greco sul quaderno prima di tradurre. I termini sono presi dal capitolo 1 di Marco, e sono quasi tutti sul dizionario informatico.
NB: a ciascuno le sue frasi…
Per Gianni:
Per Alessio:
Per Enrico:
NB: basato su Marco 1 e Giovanni 1
Gianni
1 ὁ ἰησοῦς ἐν ἀρχῇ ἐστι.
2 ὁ ἰησοῦς ἀποστέλλει τοὺς μαθητάς.
3 αἱ περιστεραί ἐν τῇ ναζαρέτ εἰσι.
4 ἡ σκοτία ἐν τῇ γαλιλαίᾳ ἐστί.
5 ἡμεῖς ἐν τῷ ἰορδάνῃ ἐσμέν.
e inoltre: scrivere la declinazione di φαίνω (= manifesto, risplendo, mostro).
Alessio
1 ὁ ἰησοῦς ζωή ἐστι.
2 οἱ ἱεροσολυμῖται τὸν εὐαγγέλιον οὐ κηρύσσουσιν.
3 καλαί ἐστε.
4 ἡ μαρτυρία τοῦ ἰωάννου ἐν τῇ γαλιλαίᾳ ἐγένετο (=avvenne).
5 οἱ ἱεροσολυμῖται ἐν τῇ σκοτίᾳ εἰσίν.
e inoltre: scrivere la coniugazione del presente indicativo di βαπτίζω (= immergo, battezzo)
Enrico
1 ὁ ἰησοῦς ἐν τῇ σκοτίᾳ οὐκ ἐστί.
2 ὁ ιωάννης βαπτίζει ἐν ἑκείνη τῇ χώρᾳ.
3 ἡ ζωὴ τῶν ἀνθρώπών (= degli uomini) οὐ ἰωάννης ἐστί.
4 οἱ προφήται ἐν τῇ ἐρήμῳ εἰσί.
5 ὑμεῖς οὐκ ἡμεῖς ἐν τῇ ἰουδαίᾳ ἐστε.
e inoltre: scrivere la declinazione di ἐτοιμάζω (= preparo).
Enrico
1) ἐν τῷ υἱῷ τοῦ θεοῦ πιστεύομεμν.
2) γράφε τὸ εὐαγγέλιον καὶ τὴν μαρτυρίαν τοῦ πέτρου.
3) ἰωάννης εἶπεν (=disse) ἀληθινοὺς λόγους.
4) οὗτος ἱκανός ἐστι τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν καὶ ἐκβάλλει τοὺς υἱοὺς τῆς σκοτίας.
Gianni
1) ὁ ἄνθρωπος γράφει τὴν μαρτυρίαν.
2) ὁ προφήτης ἦλθεν (=venne, andò) πρὸς τὸν ποταμόν.
3) ἡ κάμηλος ἄγριος ἦν (=era).
4) πιστεύω ἐν τῷ ἁγίῳ εὐαγγελίῳ καὶ ἐκβάλλω τοὺς λόγους τοῦ κόσμου.
Alessio
1) οὗτος ἀληθινός ἐστι καὶ ἅγιος λόγος.
2) ὑμεῖς οὐ πιστεύετε ἐν τῷ ἀνθρώπῳ.
3) ὁ ἱεροσολυμίτης τὰς τρίβους εἶδεν (=vide) καὶ τὰς ὁδούς.
4) οἱ τῆς γαλιλαίας ἄνθρωποι ἐκβάλλουσιν τὴν ἀλήθειαν καὶ ἐν τῷ εὐαγγελίῳ οὐ πιεστεύουσιν.
16 λέγω δέ πνεύματι περιπατεῖτε καὶ ἐπιθυμίαν σαρκὸς οὐ μὴ τελέσητε 17 ἡ γὰρ σὰρξ ἐπιθυμεῖ κατὰ τοῦ πνεύματος τὸ δὲ πνεῦμα κατὰ τῆς σαρκός ταῦτα γὰρ ἀλλήλοις ἀντίκειται ἵνα μὴ ἃ ἐὰν θέλητε ταῦτα ποιῆτε 18 εἰ δὲ πνεύματι ἄγεσθε οὐκ ἐστὲ ὑπὸ νόμον 19 φανερὰ δέ ἐστιν τὰ ἔργα τῆς σαρκός ἅτινά ἐστιν πορνεία ἀκαθαρσία ἀσέλγεια 20 εἰδωλολατρία φαρμακεία ἔχθραι ἔρις ζῆλος θυμοί ἐριθείαι διχοστασίαι αἱρέσεις 21 φθόνοι μέθαι κῶμοι καὶ τὰ ὅμοια τούτοις ἃ προλέγω ὑμῖν καθὼς προεῖπον ὅτι οἱ τὰ τοιαῦτα πράσσοντες βασιλείαν θεοῦ οὐ κληρονομήσουσιν
22 ὁ δὲ καρπὸς τοῦ πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις 23 πραΰτης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ ἔστιν νόμος 24 οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ Ἰησοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασιν καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις 25 εἰ ζῶμεν πνεύματι πνεύματι καὶ στοιχῶμεν 26 μὴ γινώμεθα κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες
1 ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος καὶ ὁ λόγος ἦν πρὸς τὸν θεόν καὶ θεὸς ἦν ὁ λόγος 2 οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν θεόν 3 πάντα δι' αὐτοῦ ἐγένετο καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἕν ὃ γέγονεν 4 ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων 5 καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν 6 ἐγένετο ἄνθρωπος ἀπεσταλμένος παρὰ θεοῦ ὄνομα αὐτῷ Ἰωάννης 7 οὗτος ἦλθεν εἰς μαρτυρίαν ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός ἵνα πάντες πιστεύσωσιν δι' αὐτοῦ 8 οὐκ ἦν ἐκεῖνος τὸ φῶς ἀλλ' ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός 9 ἦν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν ὃ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον 10 ἐν τῷ κόσμῳ ἦν καὶ ὁ κόσμος δι' αὐτοῦ ἐγένετο καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω
11 εἰς τὰ ἴδια ἦλθεν καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον 12 ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτόν ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα θεοῦ γενέσθαι τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ 13 οἳ οὐκ ἐξ αἱμάτων οὐδὲ ἐκ θελήματος σαρκὸς οὐδὲ ἐκ θελήματος ἀνδρὸς ἀλλ' ἐκ θεοῦ ἐγεννήθησαν 14 καὶ ὁ λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας 15 Ἰωάννης μαρτυρεῖ περὶ αὐτοῦ καὶ κέκραγεν λέγων οὗτος ἦν ὃν εἶπον ὁ ὀπίσω μου ἐρχόμενος ἔμπροσθέν μου γέγονεν ὅτι πρῶτός μου ἦν 16 ὅτι ἐκ τοῦ πληρώματος αὐτοῦ ἡμεῖς πάντες ἐλάβομεν καὶ χάριν ἀντὶ χάριτος 17 ὅτι ὁ νόμος διὰ Μωϋσέως ἐδόθη ἡ χάρις καὶ ἡ ἀλήθεια διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐγένετο 18 θεὸν οὐδεὶς ἑώρακεν πώποτε μονογενὴς θεὸς ὁ ὢν εἰς τὸν κόλπον τοῦ πατρὸς ἐκεῖνος ἐξηγήσατο
17 εἰς ἑαυτὸν δὲ ἐλθὼν ἔφη πόσοι μίσθιοι τοῦ πατρός μου περισσεύονται ἄρτων ἐγὼ δὲ λιμῷ ὧδε ἀπόλλυμαι 18 ἀναστὰς πορεύσομαι πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ ἐρῶ αὐτῷ πάτερ ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου 19 οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου ποίησόν με ὡς ἕνα τῶν μισθίων σου 20 καὶ ἀναστὰς ἦλθεν πρὸς τὸν πατέρα ἑαυτοῦ ἔτι δὲ αὐτοῦ μακρὰν ἀπέχοντος εἶδεν αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ ἐσπλαγχνίσθη καὶ δραμὼν ἐπέπεσεν ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ κατεφίλησεν αὐτόν 21 εἶπεν δὲ ὁ υἱὸς αὐτῷ πάτερ ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου
22 εἶπεν δὲ ὁ πατὴρ πρὸς τοὺς δούλους αὐτοῦ ταχὺ ἐξενέγκατε στολὴν τὴν πρώτην καὶ ἐνδύσατε αὐτόν καὶ δότε δακτύλιον εἰς τὴν χεῖρα αὐτοῦ καὶ ὑποδήματα εἰς τοὺς πόδας 23 καὶ φέρετε τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν θύσατε καὶ φαγόντες εὐφρανθῶμεν 24 ὅτι οὗτος ὁ υἱός μου νεκρὸς ἦν καὶ ἀνέζησεν ἦν ἀπολωλὼς καὶ εὑρέθη καὶ ἤρξαντο εὐφραίνεσθαι
4 καὶ πάλιν ἤρξατο διδάσκειν παρὰ τὴν θάλασσαν καὶ συνάγεται πρὸς αὐτὸν ὄχλος πλεῖστος ὥστε αὐτὸν εἰς πλοῖον ἐμβάντα καθῆσθαι ἐν τῇ θαλάσσῃ καὶ πᾶς ὁ ὄχλος πρὸς τὴν θάλασσαν ἐπὶ τῆς γῆς ἦσαν 2 καὶ ἐδίδασκεν αὐτοὺς ἐν παραβολαῖς πολλά καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ἐν τῇ διδαχῇ αὐτοῦ 3 ἀκούετε ἰδοὺ ἐξῆλθεν ὁ σπείρων σπεῖραι 4 καὶ ἐγένετο ἐν τῷ σπείρειν ὃ μὲν ἔπεσεν παρὰ τὴν ὁδόν καὶ ἦλθεν τὰ πετεινὰ καὶ κατέφαγεν αὐτό 5 καὶ ἄλλο ἔπεσεν ἐπὶ τὸ πετρῶδες ὅπου οὐκ εἶχεν γῆν πολλήν καὶ εὐθὺς ἐξανέτειλεν διὰ τὸ μὴ ἔχειν βάθος γῆς 6 καὶ ὅτε ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος ἐκαυματίσθη καὶ διὰ τὸ μὴ ἔχειν ῥίζαν ἐξηράνθη 7 καὶ ἄλλο ἔπεσεν εἰς τὰς ἀκάνθας καὶ ἀνέβησαν αἱ ἄκανθαι καὶ συνέπνιξαν αὐτό καὶ καρπὸν οὐκ ἔδωκεν 8 καὶ ἄλλα ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν καλήν καὶ ἐδίδου καρπὸν ἀναβαίνοντα καὶ αὐξανόμενα καὶ ἔφερεν ἓν τριάκοντα καὶ ἓν ἑξήκοντα καὶ ἓν ἑκατόν 9 καὶ ἔλεγεν ὃς ἔχει ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω 10
35 ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος ἔρχονται ἀπὸ τοῦ ἀρχισυναγώγου λέγοντες ὅτι ἡ θυγάτηρ σου ἀπέθανεν τί ἔτι σκύλλεις τὸν διδάσκαλον 36 ὁ δὲ Ἰησοῦς παρακούσας τὸν λόγον λαλούμενον λέγει τῷ ἀρχισυναγώγῳ μὴ φοβοῦ μόνον πίστευε 37 καὶ οὐκ ἀφῆκεν οὐδένα μετ' αὐτοῦ συνακολουθῆσαι εἰ μὴ τὸν Πέτρον καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν Ἰακώβου 38 καὶ ἔρχονται εἰς τὸν οἶκον τοῦ ἀρχισυναγώγου καὶ θεωρεῖ θόρυβον καὶ κλαίοντας καὶ ἀλαλάζοντας πολλά 39 καὶ εἰσελθὼν λέγει αὐτοῖς τί θορυβεῖσθε καὶ κλαίετε τὸ παιδίον οὐκ ἀπέθανεν ἀλλὰ καθεύδει 40 καὶ κατεγέλων αὐτοῦ αὐτὸς δὲ ἐκβαλὼν πάντας παραλαμβάνει τὸν πατέρα τοῦ παιδίου καὶ τὴν μητέρα καὶ τοὺς μετ' αὐτοῦ καὶ εἰσπορεύεται ὅπου ἦν τὸ παιδίον 41 καὶ κρατήσας τῆς χειρὸς τοῦ παιδίου λέγει αὐτῇ ταλιθα κουμ ὅ ἐστιν μεθερμηνευόμενον τὸ κοράσιον σοὶ λέγω ἔγειρε 42 καὶ εὐθὺς ἀνέστη τὸ κοράσιον καὶ περιεπάτει ἦν γὰρ ἐτῶν δώδεκα καὶ ἐξέστησαν εὐθὺς ἐκστάσει μεγάλῃ 43 καὶ διεστείλατο αὐτοῖς πολλὰ ἵνα μηδεὶς γνοῖ τοῦτο καὶ εἶπεν δοθῆναι αὐτῇ φαγεῖν
1 ἀρχὴ τοῦ εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ υἱοῦ θεοῦ 2 καθὼς γέγραπται ἐν τῷ Ἠσαΐᾳ τῷ προφήτῃ ἰδοὺ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου 3 φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν κυρίου εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ 4 ἐγένετο Ἰωάννης ὁ βαπτίζων ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν 5 καὶ ἐξεπορεύετο πρὸς αὐτὸν πᾶσα ἡ Ἰουδαία χώρα καὶ οἱ Ἱεροσολυμῖται πάντες καὶ ἐβαπτίζοντο ὑπ' αὐτοῦ ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ποταμῷ ἐξομολογούμενοι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν 6 καὶ ἦν ὁ Ἰωάννης ἐνδεδυμένος τρίχας καμήλου καὶ ζώνην δερματίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ καὶ ἐσθίων ἀκρίδας καὶ μέλι ἄγριον 7 καὶ ἐκήρυσσεν λέγων ἔρχεται ὁ ἰσχυρότερός μου ὀπίσω μου οὗ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς κύψας λῦσαι τὸν ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων αὐτοῦ 8 ἐγὼ ἐβάπτισα ὑμᾶς ὕδατι αὐτὸς δὲ βαπτίσει ὑμᾶς ἐν πνεύματι ἁγίῳ 9 καὶ ἐγένετο ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις ἦλθεν Ἰησοῦς ἀπὸ Ναζαρὲτ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἐβαπτίσθη εἰς τὸν Ἰορδάνην ὑπὸ Ἰωάννου 10 καὶ εὐθὺς ἀναβαίνων ἐκ τοῦ ὕδατος εἶδεν σχιζομένους τοὺς οὐρανοὺς καὶ τὸ πνεῦμα ὡς περιστερὰν καταβαῖνον εἰς αὐτόν
11 καὶ φωνὴ ἐγένετο ἐκ τῶν οὐρανῶν σὺ εἶ ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός ἐν σοὶ εὐδόκησα 12 καὶ εὐθὺς τὸ πνεῦμα αὐτὸν ἐκβάλλει εἰς τὴν ἔρημον 13 καὶ ἦν ἐν τῇ ἐρήμῳ τεσσεράκοντα ἡμέρας πειραζόμενος ὑπὸ τοῦ Σατανᾶ καὶ ἦν μετὰ τῶν θηρίων καὶ οἱ ἄγγελοι διηκόνουν αὐτῷ 14 μετὰ δὲ τὸ παραδοθῆναι τὸν Ἰωάννην ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν Γαλιλαίαν κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τοῦ θεοῦ 15 καὶ λέγων ὅτι πεπλήρωται ὁ καιρὸς καὶ ἤγγικεν ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ μετανοεῖτε καὶ πιστεύετε ἐν τῷ εὐαγγελίῳ 16 καὶ παράγων παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας εἶδεν Σίμωνα καὶ Ἀνδρέαν τὸν ἀδελφὸν Σίμωνος ἀμφιβάλλοντας ἐν τῇ θαλάσσῃ ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς 17 καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς γενέσθαι ἁλιεῖς ἀνθρώπων 18 καὶ εὐθὺς ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ 19 καὶ προβὰς ὀλίγον εἶδεν Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ αὐτοὺς ἐν τῷ πλοίῳ καταρτίζοντας τὰ δίκτυα 20 καὶ εὐθὺς ἐκάλεσεν αὐτούς καὶ ἀφέντες τὸν πατέρα αὐτῶν Ζεβεδαῖον ἐν τῷ πλοίῳ μετὰ τῶν μισθωτῶν ἀπῆλθον ὀπίσω αὐτοῦ 21 καὶ εἰσπορεύονται εἰς Καφαρναούμ καὶ εὐθὺς τοῖς σάββασιν εἰσελθὼν εἰς τὴν συναγωγὴν ἐδίδασκεν
22 καὶ ἐξεπλήσσοντο ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ ἦν γὰρ διδάσκων αὐτοὺς ὡς ἐξουσίαν ἔχων καὶ οὐχ ὡς οἱ γραμματεῖς 23 καὶ εὐθὺς ἦν ἐν τῇ συναγωγῇ αὐτῶν ἄνθρωπος ἐν πνεύματι ἀκαθάρτῳ καὶ ἀνέκραξεν 24 λέγων τί ἡμῖν καὶ σοί Ἰησοῦ Ναζαρηνέ ἦλθες ἀπολέσαι ἡμᾶς οἶδά σε τίς εἶ ὁ ἅγιος τοῦ θεοῦ 25 καὶ ἐπετίμησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς λέγων φιμώθητι καὶ ἔξελθε ἐξ αὐτοῦ 26 καὶ σπαράξαν αὐτὸν τὸ πνεῦμα τὸ ἀκάθαρτον καὶ φωνῆσαν φωνῇ μεγάλῃ ἐξῆλθεν ἐξ αὐτοῦ 27 καὶ ἐθαμβήθησαν ἅπαντες ὥστε συζητεῖν πρὸς ἑαυτοὺς λέγοντας τί ἐστιν τοῦτο διδαχὴ καινὴ κατ' ἐξουσίαν καὶ τοῖς πνεύμασι τοῖς ἀκαθάρτοις ἐπιτάσσει καὶ ὑπακούουσιν αὐτῷ 28 καὶ ἐξῆλθεν ἡ ἀκοὴ αὐτοῦ εὐθὺς πανταχοῦ εἰς ὅλην τὴν περίχωρον τῆς Γαλιλαίας 29 καὶ εὐθὺς ἐκ τῆς συναγωγῆς ἐξελθόντες ἦλθον εἰς τὴν οἰκίαν Σίμωνος καὶ Ἀνδρέου μετὰ Ἰακώβου καὶ Ἰωάννου 30 ἡ δὲ πενθερὰ Σίμωνος κατέκειτο πυρέσσουσα καὶ εὐθὺς λέγουσιν αὐτῷ περὶ αὐτῆς 31 καὶ προσελθὼν ἤγειρεν αὐτὴν κρατήσας τῆς χειρός καὶ ἀφῆκεν αὐτὴν ὁ πυρετός καὶ διηκόνει αὐτοῖς 32 ὀψίας δὲ γενομένης ὅτε ἔδυ ὁ ἥλιος ἔφερον πρὸς αὐτὸν πάντας τοὺς κακῶς ἔχοντας καὶ τοὺς δαιμονιζομένους
33 καὶ ἦν ὅλη ἡ πόλις ἐπισυνηγμένη πρὸς τὴν θύραν 34 καὶ ἐθεράπευσεν πολλοὺς κακῶς ἔχοντας ποικίλαις νόσοις καὶ δαιμόνια πολλὰ ἐξέβαλεν καὶ οὐκ ἤφιεν λαλεῖν τὰ δαιμόνια ὅτι ᾔδεισαν αὐτόν 35 καὶ πρωῒ ἔννυχα λίαν ἀναστὰς ἐξῆλθεν καὶ ἀπῆλθεν εἰς ἔρημον τόπον κἀκεῖ προσηύχετο 36 καὶ κατεδίωξεν αὐτὸν Σίμων καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ 37 καὶ εὗρον αὐτὸν καὶ λέγουσιν αὐτῷ ὅτι πάντες ζητοῦσίν σε 38 καὶ λέγει αὐτοῖς ἄγωμεν ἀλλαχοῦ εἰς τὰς ἐχομένας κωμοπόλεις ἵνα καὶ ἐκεῖ κηρύξω εἰς τοῦτο γὰρ ἐξῆλθον 39 καὶ ἦλθεν κηρύσσων εἰς τὰς συναγωγὰς αὐτῶν εἰς ὅλην τὴν Γαλιλαίαν καὶ τὰ δαιμόνια ἐκβάλλων 40 καὶ ἔρχεται πρὸς αὐτὸν λεπρὸς παρακαλῶν αὐτὸν καὶ γονυπετῶν καὶ λέγων αὐτῷ ὅτι ἐὰν θέλῃς δύνασαί με καθαρίσαι 41 καὶ σπλαγχνισθεὶς ἐκτείνας τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἥψατο καὶ λέγει αὐτῷ θέλω καθαρίσθητι 42 καὶ εὐθὺς ἀπῆλθεν ἀπ' αὐτοῦ ἡ λέπρα καὶ ἐκαθαρίσθη 43 καὶ ἐμβριμησάμενος αὐτῷ εὐθὺς ἐξέβαλεν αὐτόν
44 καὶ λέγει αὐτῷ ὅρα μηδενὶ μηδὲν εἴπῃς ἀλλὰ ὕπαγε σεαυτὸν δεῖξον τῷ ἱερεῖ καὶ προσένεγκε περὶ τοῦ καθαρισμοῦ σου ἃ προσέταξεν Μωϋσῆς εἰς μαρτύριον αὐτοῖς 45 ὁ δὲ ἐξελθὼν ἤρξατο κηρύσσειν πολλὰ καὶ διαφημίζειν τὸν λόγον ὥστε μηκέτι αὐτὸν δύνασθαι φανερῶς εἰς πόλιν εἰσελθεῖν ἀλλ' ἔξω ἐπ' ἐρήμοις τόποις ἦν καὶ ἤρχοντο πρὸς αὐτὸν πάντοθεν